martes, 22 de diciembre de 2015

#51 As 4 Nobres Verdades (Buda)


A primeira ensinanza do Buda orixinal, Siddartha Gautama, tras a súa iluminación, foron as "4 Nobres Verdades".
No recén publicado número O (=4) do S2R*, a minha mini·revista, non podía faltar unha mención á estas 4 verdades.
*S2R, "Semáforo 2N Rogho"

É curioso saber que a 1ª destas verdades refírese á dor e ao sufrimento; e é que se temos algo en común todas as persoas e seres sentintes é algo de dor, sufrimento, engano e mentira que ás veces, sen querer, aparece nas nosas vidas...
                      (e pola que é necesario pasar)
...botádelle un ollo ao voso corazón! e seguide lendo ata o final,
pois a 4ª verdade reférese ao camiño cara ao ESPERTAR, o que conleva, por suposto, á cesación (por partes) de todo mal.

Así que tan só me queda desexarvos... #BosDias, e un #FelizEspertar!

Tururú :o)

Pd. Lembrarvos, unha vez máis, de iso de que: "non hai mal que por Ben non veña". Ademáis de esperanza, desenrolemos á confianza en nós mesmas e en quen nos rodea.
Temos o futuro nas nosas mans! Grazas por participar. ;)

jueves, 17 de diciembre de 2015

#50 A técnica do bolígrafo VERDE (Reforzo Educativo) #Educación

Por unha educación en transición:

Quero agradecer, antes de comezar, a todas as persoas interesadas no desenrolo de novas técnicas destinadas á toma de consciencia deste novo sentir social xeralizado, que a todas nos afecta, así como pola lectura deste artigo, así como pola súa posible implantación.
E tamén pido disculpas por posibles erros de forma e contido; se tendes calqueira dúbida, suxerencia, engadimento ou crítica, prégovos que ma fagades saber. Grazas de antemán.

A técnica do bolígrafo verde (Reforzo positivo)

Persoas destinatarias: educadoras, profesoras, mestras. Centros educativos.
Obxectivo:
+ dar a coñecer unha sinxela técnica transformadora da realidade socio·educativo, a técnica do bolígrafo verde.
Introducción:
No sistema educativo actual, o obxectivo do alumnado é o da superación de probas, materias e cursos, para a posterior obtención dun título de certo nivel.
As avaliacións e os exames seguen sendo o método máis común por parte do profesorado, en todos os niveis de ensino, para dilucidar se a alumna é considerada “APTA” ou “NON APTA”.
A corrección de ditas probas cun bolígrafo vermello, onde se fan visibles os erros e defectos de fondo e de forma, é a práctica normalizada.

Consideracións:
Presupomos unha indefectibilidade ou unha impecabilidade á alumna examinada que nos fai, en diferente grado, vulnerables e sensibles perante a posibilidade de erros e da posterior avaliación externa. Desta maneira fomentamos, entre outras cousas, “anti·valores” tales como inseguridade, nervios e estrés (persoais e grupais).
Estamos tan acostumadas a ver e a facer ver os erros, que moitas fechan os ollos ante a posiblidade doutras técnicas. A realidade é que debemos aprender que outras técnicas existen e que están a nosa disposición, como a técnica do bolígrafo verde.

A vella forma: a “técnica do bolígrafo vermello”
A maioría de nós, por non dicir todas, vivimos esta situación:
Como alumnas expomos nun exame o traballo e estudo de meses de duración, ou de uns cantos días, ao xuízo, corrección e posterior valoración por parte do profesorado.
Co boli vermello, ademáis de puntuar e valorar numéricamente á alumna, a persoa correctora pónnos en evidencia os nosos fallos e erros dun escrito que fixemos.
Cun “bo” obxectivo, o de facernos ver ditos defectos, están postos na esperanza de que sexamos conscientes deles e de que os resolvamos. E que para a próxima vez, “non se repitan”.

A novidade: a “técnica do bolígrafo verde”
A técnica do bolígrafo verde, é unha ferramenta de reforzo positivo, que pretende a visualización clara e directa do que se está facendo ben. Con esta técnica, a persoa correctora resalta os aspectos que considera máis descatados dunha proba ou exame, pra facerllos ver á alumna “á primeira vista”.
O obxectivo de facer ver ditas honras e méritos é o desenrolo de valores tales como a auto·estima e a confianza no traballo ben feito: que se saiba e se destaque o que se está facendo ben, co obxectivo de “que se repita”.

O CAMBIO
O obxectivo dun exame, ao meu parecer, ademáis de evidenciar o nivel de coñecemento de determinada materia, debe ser o de permitir expresar libremente inquedanzas, reflexións e pensamentos por parte do alumnado sobre dito tema, e sobre o proceso persoal vivido no seu estudo... e para iso fai falla un cambio de pensamento do sistema, e unha pregunta libre, extra e voluntaria ao final do exame (ou unha sesión de titoría).

As dúas técnicas aquí expostas, a do bolígrafo vermello e a do bolígrafo verde, non son antagónicas e durante un tempo, poden e deben coexistir durante algún tempo, sen ningún inconvinte: co vermello facemos ver os erros, e co verde, facemos ver os acertos.
Atopar un posible equilibrio entre a visibilización de acertos e erros, é unha tarefa a realizar por parte da persoa que corrixe. Non se debe perder de vista a posibilidade de melloría da persoa alumna (pensada de forma individual, coas súas características e individualidade), á que se corrixe.

E sen esquecernos de que o bolígrafo vermello seguirá existindo, e para moitas “profes da vella escola” seguirá sendo a única forma de corrixir...
... lembrémonos que a técnica do bolígrafo verde, que requerirá dunha adaptación progresiva por parte do alumnado, do profesorado e dos centros de ensino, é unha ferramenta cargada de boas intencións e futuro. Fágovos saber tamén que para a implantación desta novedosa técnica requírese do valor de persoas que estexan dispostas a pola en funcionamento, probándoa persoalmente, adaptándoa, valorándoa, comentando os resultados, e por suposto, mellorándoa.
Deixo en vosas mans o aprender a usala (por suposto, cos seus acertos e erros).

Reflexión final:
Antes, ata o de agora, tan só viamos erros, fallos e defectos (boli vermello).
A partires de agora, dende xa, decidimos entrar no futuro, abrindo os ollos ao cambio, cara un novo tempo. Somos capaces de ver os éxitos, os acertos, os méritos e os logros propios e alleos, así como alegrarnos por eles e celebralos (boli verde).
Non se trata tan só de exames a correxir, ou de unha laboura a realizar dentro dun centro educativo. Como persoas íntegras, penso que debemos ver máis aló, e tentar resaltar os acertos e as alegrías das nosas vidas... deixando atrás, quitándollo importancia aos poucos, e tamén perdoando, eses pequenos erros que cometen e que cometimos.
Como parte activa dun movemento innovador e transformador sen donos e sen nome, permítome e permito a outras persoas cambiar cara o ben común e para o ben xeral. O primeiro paso é dar a coñecer, anunciar e promocionar boas ideas como esta, e tentalas facelas reais.
Anímovos a todas as persoas involucradas na transformación educativo·social a probalas, en maior ou menor medida, sentíndovos en plena confianza e liberdade.
E a proposta é para comezar a usalas dende... XA!

Ánimos a todas, grazas por ler ata o final.

máis información:
Este método foi exposto por unha pedagoga rusa, Tatiana Ivanko, tras aplicarlla na súa casa ao seu fillo, e fíxose viral nas redes a finais do ano 15.
Se queredes máis información, ou ler outros artigos sobre el, eiquí tendes un par de enlaces:

http://verne.elpais.com/verne/2015/10/07/articulo/1444231771_661315.html
http://genial.guru/inspiracion-crianza/el-metodo-del-boligrafo-verde-42755/

martes, 8 de diciembre de 2015

#49 o Monólogo do Semáforo (Cultura de Paz)

EVENTO en VIGO: 

MONÓLOGO DO SEMÁFORO (x RenaRenato),

                               Cultura de Paz

“Un pensamento que evoluciona é un pensamento que cambia.”

Nesta época de grandes transformacións e mudanzas, a liberdade e a felicidade seguen sendo as grandes metas cara ás que aspiramos e ás que nos encamiñamos, como seres humanos e como sociedade.

É un feito evidente que hai algo que non funciona na normalidade do mundo; e aínda así, formando
parte dela, non podemos deixar de facer o que estamos facendo... convídote a que te tomes un
tempo, a que te relaxes, aprendas e disfrutes. Escoitar otra opinión, un outro punto de vista sobre a
nosa condición de “humanos” nunca está de máis.

E é que esta charla é tan só parte da laboura que moitas estamos levando a cabo: a transición cara un
mundo mellor.

Se estás cansado do “mesmo de sempre”, e non tes nada mellor que facer.
Se che gusta (re)aprender cousas (vellas e) novas.
Se eres unha persoa curiosamente inqueda... e non excesivamente crítica coas solucións propostas.
Se non tes medo de escoitar verdades que dicen outras persoas.
Se non sabes como tomar parte por un mundo mellor, máis sabes que queres formar parte del.
...
Tanto se tan só queres pasar un bo rato, como se queres seguir crecendo como persoa, isto é para ti!

Humor + Filosofía + Política
=
Pallaso + Pensador + Pirata
O evento:
Será este sábado, día 12 de Dezembro, ás 21h na Cova dos Ratos (rúa Romil 3, Vigo).
Ven e lévate unha chea de impresións e coñecementos, de esperanza e de boas vibracións...
...estades tod*s convidad*s!

(A continuación do monólogo, crearemos un espazo de charla e debate en plena liberdade, onde
cada unha de nós poderá verter as súas dúbidas, preguntas, opinións, críticas e comentarios.)
A entrada a este evento é gratuíta. A saída é “á gorra”: aportas en función do que valores e das túas
posibilidades. (Fagoo desta maneira para que non sexa un impedimento para ninguén.)

Non o dubides: sae de casa e acude de bo ánimo... non te arrepentirás!
Espérovos o sábado,

RenaRenato

pd. Aproveitarei a ocasión para presentar un novo número da (mini)revista matemática “S2R”, de
+pallaso Tururú.

Facilitador:
Eu, RenaRenato (1978, RJ (Brasil)), artista, pallaso+pensador; traballo facendo malabares no
Semáforo por propia vontade dende fai máis de 4 anos. Ademáis do Semáforo, practico o activismo
político, a meditación, a filosofía, as matemáticas e o bo humor.
Estos conceptos son o eixo sobre o que desenrolo o meu pensamento, as miñas ideas e a miña forma
de vida. O meu obxectivo é construir, con positividade e alegría, un mundo mellor non só por
pracer, senón por urxente necesidade de todos os seres e da nosa nai Terra, onde poidamos vivir
felices e en paz. Aporto e fago crecer o meu graniño de area.

martes, 1 de diciembre de 2015

#48 S.2.R. número 0(=4) :: a ORDE dentro do KAOS (auto·publicidade)

Un novo número do "Semáforo 2.N. Rogho", un novo "Semaforito", xa está listo.
É o número O(=4), e leva por subtítulo "A ORDE dentro do KAOS".
Ven con esta portada:
O cadro de Wolfenden
Portada do S.2.R., número O
Unha portada máxica, baseada nun cadro de "Robert John Wolfenden". Ademáis por dentro, leva moito contido.
Esta é tan só unha parte do índice:
    + as 4 nobres verdades
    + 4 razas, 4 cores
    + as 4 velas acesas (educación en valores)
    + un especial con 4x4 ilustracións
    + e moito máis!

En breves, eu e máis RenaRenato, faremos a súa presentación oficial. Estádevos informados, temos moito que contar.
E se queredes mercala, pois está a venda en exclusiva, de momento, na Cova dos Ratos, e por "internete".
Dende tan só 1euro...
grazas por mercala e colaborar cun artista local.
Tururú ;o)

jueves, 12 de noviembre de 2015

#47 Meditación + Acción = 2 formas de #NuevaPolítica

Sé que no soy una persona normal, y me alegro de ello, pues la normalidad me parece tremendamentemente aburrida y sosa...
...así que alegría y al grano, que hay mucho que contar en poco espacio-tiempo.


+++ Pensando en como cambiar, en cómo cambiar el mundo...
Sé y tengo asumido, como much*s, que el mundo cambia, y que gira; y como por si sólo no sabe a dónde va, somos nosotr*s l*s encargad*s de ponerle en el camino, en el sendero, en la vía.

Existen dos grandes formas de estar bien, de realizarse y realizar el sueño común de los habitantes de la Tierra.
Son dos formas complementarias y no excluyentes, que se afectan la una a la otra, pues de alguna manera están conectadas, lo interno y lo externo.:

  • [+ el camino hacia ADENTRO: el auto·conocimiento, el mejorarse una misma para mejorar una parte del mundo. 
    Este camino se practica con el estudio de uno mismo, o
    bservándose los pequeños cambios. La MEDITACIÓN y la educación en valores son dos herramientas que ayudan en este proceso de comprenderse cada día más y mejor.]

  • [+ el camino hacia AFUERA: la entrega y el servicio en beneficio ajeno. el intento activo y continuo de mejora del mundo externo, ya sea dando alegría, belleza, comodidad... todo cosas buenas!
    Este camino se practica con la ACCIÓN, pequeñas y grandes, que también, con la experiencia y el paso de los años mejora. Y no me refiero sólo a las acciones físicas, sino también a las palabras que decimos. La política del día a día, la micro·política.]

Aunque pueden existir una de estas vías sin la otra, de alguna manera tenemos decidir que queremos y encontrarles un equilibrio, para estar bien. Ser sinceros, honestos, justos y sobre todo, verdaderos con los demás y con nosotr*s mism*s.

En el nuevo mundo que estamos haciendo, queremos que lo normal sea que:
HABLAR = SENTIR = HACER = PENSAR,  todo lo mismo, para que no haya confusión, ni mentira, evitando así el dolor de sentirse engañadxs.
Son estas pequeñas decisiones personales, cuyas consecuencias y logros tienen repercusiones globales. Esto es la #NuevaPolítica.

Gracias a todxs por participar en la construcción de este mundo nuevo, por y para la pacífica Paz.

RenaRenato  :o)

Pd. Para quién quiera aprender, y juntarse a practicar, a partir del próximo jueves, en #Vigo, meditación, los jueves por la mañana en A Cova dos ratos.

Y recuerda que:
La verdad que duele por un momento, es una mentira menos que deja de doler eternamente.

La verdad no siempre duele... si lo eliges también te puedes reír con ellas.

Tú decides, tú quieres, tú amas, tú sabes.




martes, 13 de octubre de 2015

#46 Da mentira á verdade... FELIZ 13!

Feliz martes e feliz 13...
FELIZ MARTES 13!
ops... quen dixo "mala suerte"?
(como se non estivese xa a cousa chunguilla como para querer empeorala...)
Mala sorte, mala sorte...? Mentira cochina!!!

+++
Antes de comezar a falar da verdade, está ben denunciar as mentiras, xa sexan estas pequenas ou grandes, xa que hai mentiras de moitos tipos, e por moito que se repitan, non se convirten en verdades.
Así que, ollo piollo!(atención) ás mentiras nas que vivimos e que repetimos:
"unha mentira dita mil veces convírtese nunha mentira mil veces mayor"  o.O

Ata o de agora era fácil falar de mentiras e que te cresen... e ata que te votasen. Ou que tiveran medo cando decías iso de "que ven o lobo!".
Máis as cousas están cambiando e o tempo da mentira se está acabando. Xa está chegando o tempo da verdade.

Entre algunhas das "grandes mentiras" da humanidade, están éstas:
"mejor malo conocido que bueno por conocer" ou "pensa mal e acertarás", unha das minhas mentiras preferidas, e das que máis gracia me fai é esta:
"o mundo o move o dinheiro"
...e logo: para que empresa traballa? E cánto cobra? Ónde se lle fan os ingresos? Terá dereito a vacacións pagadas???

O mundo real, a Terra, nin manexa dinheiro, nin ten conta corrente, nin tarxeta de crédito. Aínda que sexa redundante, non é grave dicir que a Terra corre atrás do Sol pola lei da "gravidade". E que xira sobre si mesma por unha cuestión de inercia: comezou fai tempo, e xa non é capaz de parar.
Máis non nos confundamos, "por dinheiro móveste ti", ou tamén eu. De feito é unha peculiaridade única dos seres humanos... o resto dos seres, non manexan dinheiro. Pode que me equivoque... verdade ou mentira, que son iso dos cartos...? alguén opina?

De seguro que algunha vez contamos algunha que outra mentira ou "mentirijilla", co fin de facer unha broma ou algo divertido... aínda en tempo de verdade, as mentiras seguen existindo.

E para rematar podes estar segurx que desexarte un feliz 13, neste feliz "martes 13", non é unha delas. É unha verdade, erixida no meu maxín dende fai tempo, tan grande como un gran templo, así que...
"Feliz 13!", repito novamente.

Logo da mentira, aparece a dúbida do irreal.
Logo da mentira e da dúbida, a verdade comeza a facerse real.
Aos poucos aséntanse, verdades do cotián... poder vivir feliz nelas, é facer que se manifesten... tan só unha cuestión de esforzo, enerxía, tempo e confianza.

Apostemos pola verdade e aprendamos xuntxs dela. ;)

sábado, 26 de septiembre de 2015

#45 Nova Política


Sen lugar a ningunha dúbida, o que facemos, pensamos e sentimos (as causas), tenhen efectos en nós mesmas, na xente que nos rodea e no mundo no cal vivimos. Aínda que sexa por unha cuestión de simple egoísmo, non nos gustaría mellorar o lugar onde todas vivimos?

A #NovaPolítica da que falo é tanto unha política persoal de crecemento interior, como unha política de mellorar as institucións xa establecidas. As minhas verbas van dirixidas a todos os seres, coa intención de ampliar a Consciencia do noso facer, pensar e sentir. É posible facelas cousas de outra maneira, e de feito, é algo que xa moitas estamos facendo... e seguiremos.

A continuación exponho 3 campos nos que estamos vivindo, ós que nos estamos adaptando, ou ós que nos temos que adaptar.

+ (IN)FORMACIÓN

Antes: a crenza de que o único que existe é o que sae pola tele ou nos xornais, o seu poder e monopolio, a unidireccionalidade dos medios de comunicación masivos (mass·media), cos seus intereses ocultos e ao servizo de unhas poucas, está a piques de caer.
Deixamos atrás as mentiras...

Agora: con internet como medio difusor da información, ganhamos en cantidade de información, e en rapidez da súa propagación. Eso que antes se agochaba, o misterio, o oculto, o novo mundo, está saíndo a luz pública. Claro que moitxs aínda non o queren ver... seguen querendo a súa cota de poder.

A mellorar: o exceso de información fai que tenhamos que seleccionar que ver e a quen escoitar. É preciso un tempo de reflexión persoal (pode que acompanhado de soidade e silencio, ou de algunha lectura interesante e profunda) para non nos atosigar con ese exceso de información. Atrevámonos a facer o que nos dictamine o noso propio ser! Por suposto, dende o corazón. (CORAXE)

+ (INTER)NACIONALISMO

Antes: primeiro a Igrexa, logo reis e gobernantes do que consideramos o noso país/nación, ao longo da historia, sempre fumos considerados vasalxs. Isto é algo que se mantén no pensamento colectivo. Os bos e os malos se mantenhen no noso pensamento, e en parte, seguimos metidxs nese bipartidismo.
Deixamos atrás as fronteiras da mente...

Agora: coa apertura da mente e dos corazóns das persoas, atopámonos cunha cidadanía alborotada, que fala e repite vellas consignas a prol do que consideran o bo, en contra do malo. Todas queremos e debemos formar parte dos novos procesos, sen esquecernos de que estamos aquí pola mesma causa, o lugar onde vivimos, a Terra.

A mellorar: non sempre é fácil pórse do lado da persoa coa que estamos enfrontadxs ou coa que temos ao lado. A propia falta dun entendimento claro non nos permite avanzar no noso sendeiro persoal e comunitario. A confianza nos demáis demóstrase confiando nas boas ideas e intencións que ten unha mesma. A verdadeira unión de TODXS é un caminho con trabas... que nos servirán para aprender. (CONFIANZA)

+ DEMOCRACIA

Antes: o estar sometidxs polas institucións, polos partidos, polas nosas propias limitacións persoais e desexos, súmase a nosa falta de experiencia en procesos de converxencia cidadá, familiar, humana. Deixamos atrás o medo...

Agora: o cambio de valores está presente nas verbas de todxs; sabemos que é posible construir unha “unidade popular”, dende a base, e ao mesmo tempo sabemos que, de momento, non estaremos todas de acordo as unhas coas outras. Non chega con falar: hai que xuntarse, entenderse e facer en conxunto. Dar a cara e mollarse polo que cada quen cre.

A mellorar: escoitemos novas ideas, e deamos valor ás que máis nos gusten. Transformemos as vellas ideas en cousas boas, positivas e sinceras.
Fagamos as cousas con pequenos cambios, doutra maneira: sen tanto “peros”, preguntemos en vez de negar, afirmemos e melloremos o que aparece e o q xa hai, que é moito. Tenhamos a ousadía de escribir esa parte da historia que falta por escribir (o futuro) con fermosas verbas como Amor e Paz. De todxs e para todxs, incluíndote a ti, por suposto. (VALOR)


CONCLUSIÓNO bo que facemos como conxunto ten un valor engadido pola suma de esforzos. O cambio no noso pequeno "rincón do mundo" será visible e valorado en todo o mundo... acaso podemos facelas cousas doutra maneira que non sexa pensando no ben?

O proceso democrático galego, fagámolo ben ou "non·ben", terá repercusión no goberno de Espanha, ao igual que as pequenas accións individuais que argallamos, son e serán valoradas polo resto do mundo.

Sen máis dilación, despídome agradecendo todas e cada unha das vosas boas intencións, e pedíndovos que sigades, que sigamos... facendo máis e mellor.

Saúdos fraternais,


RenaRenato

miércoles, 9 de septiembre de 2015

#44 CULTURA

O significado da palabra CULTURA, vai máis aló das 7 letras coas que está escrita.

Pode que tan só sexa o cúmio dunha sociedade desenrolada, pode que sexa unha cualidade para a xente que se di culta, pode ser unha continuación de outros conceptos como educación, conhecemento ou arte... pode ser todo aquilo que ti queiras.

Entre todas, cos nosos pequenos xestos, na nosa vida cotiá, facemos a nosa própia Cultura, pondo en práctica os valores polos que nos movemos. Existe unha denominada cultura da Paz, outra chamada cultura que permanece no tempo (permacultura), cultura urbana, agriCultura, cultura televisiva, gastronómica, musical, científica... se ata existe a chamada "industria cultural"!

Como un labrego máis desta industria, ponho as mans no barro, na terra, na masa ou onde se me requira e difundo cousas lindas que se organizan nesta pequena vila, #Vigo, da nosa esfereta Terra.

Setembro'15

+ En primeiro lugar, e aproveitando pra facerme publicidade, infórmovos das aulas de debuxo impartidas por min mesmo, os mércores, na asociación cultural Caleidoskópio. Máis conhecida como "A Cova dos ratos" (https://covadosratos.wordpress.com/), consulta o noso blogue + calendário.

++ en segundo lugar, gústariame nomear ao proxecto permacultural do Ecolectivo, no barrio de Sárdoma, onde tamén colaboro (https://www.facebook.com/ECOLECTIVOVIGO), e onde se organizan todo tipo de actividades, obradoirso e eventos.

+++ e por último, tan só (re)lembrar que a cultura que máis importa é a que ti vivas... así que mans á obra!, a por algo do que máis che guste, e que o disfrutes.
recomendación: podes probar con botarlle un ollo, ou os dous, a un bo libro.

Libros libertadores, pra traernos cultura, pra facernos felices!
E que o pasedes en grande, con cousas pequenas.

RenaRenato   :o)

pd. Pido disculpas por manter durante tanto tempo sen movemento o meu blogue, por estar tanto tempo calado. Pode que non houbera nada que comunicar. Pode que as mensaxes máis importantes escoitense no silencio... todo está ben. Volvimos, eu + Tururú, con moita máis forza, enerxía e confianza no mundo enteiro!
Om

lunes, 1 de junio de 2015

#43 A décima parte.

Lanzando pensamentos ao aire, como se fosen esporas.
Reflexións dende o profundo, que por fin saen á superficie.

Un 10% da poboación “almándose” de valor e coraxe... cada día que pasa, crecendo un chisquinho máis: harmonía, claridade, fortaleza, consciencia, descubrindo o humor que hai no amor pola verdade.
Un 10% que contaxiada dun ben chamado sana loucura. Amor pola vida.

A totalidade da humanidade decide continuar, á morte, ata o final, disfrutando do caminho.
O resto, pode que aínda o 90% non saben moi ben o que está a pasar... aínda.

Nos transformamos a cada día que pasa: 
tocamos fondo para coller impulso; 
subimos ás nubes para coller aire fresco; 
tocamos terra e nos facemos belxs, pois somos como unha flor, somos parte dela.


+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Reflexión persoal:
Unha de cada dez persoas, cando sae a pasear polo campo, deixa caer ou tira conscientemente un anaco de lixo ao chan...
(pode que a ti te pase, unha de cada dez veces que saes de paseo)

...para compensar tanta desfeita, nove de cada dez veces que saio a pasear, cando vexo algo que sobra, iso o collo eu.
O que se recolle e se tira, desaparece da nosa vista.


???????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????
EVOLUCIÓN:
Disque tan só usamos un 10% da nosa capacidade cerebral, e durante moito tempo nolo cremos.
Mais agora eu digo que minten, que a nós mesmas nos mentimos.

Que pasaría se usáramos o 90%? Que pasaría se esa capacidade extra (+80%) fose ben usado para o ben·estar dos demáis? Que pasaría se comezáramos a colaborar, a ver o bo, e completar o que falta?
Que pasaría, que pasará?

Prepárense... está a piques de suceder... o 10% está subindo... 20, 30, ... 90, 100%! e continuamos... dende o 110... ata o 200%.
O que aínda nos queda moito por ver!


--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Realidade comunal:
O que antes se chamaba o "décimo", era o que se esixía por parte de reis e/ou relixiosos: a décima parte da colleita recollida.
Hoxe en día saquéannos/sacannos máis do "vintezgo", co 21% de IVE (Imposto sobre o Valor Engadido).

Algo que debemos ter ben claro: de cada moeda de 1euro, máis de 20 céntimos non son nosos.

Os outros case 80 céntimos si. :)

Ao César o que é do César... e ao pobo, o que nos merecemos.
#FelizCidade

jueves, 7 de mayo de 2015

Actividades MAIO'15 (en #Vigo)


Estas son algunhas das actividades que proponho para este mes de Maio'15, a realizar na cidade de Vigo, para o intercambio de conhecementos, e para crear espazos para a inter·relación humana.
Seguimos caminhando cara Utopía, seguimos sumando bondade e beleza.

Domingo 10, Roteiro e recolección de plantas silvestres.
Xoves 14, Obradoiro de comunicación
Sábado 16, Obradoiro de papiroflexia + "Eco·Karma" (coa presentación do S.2.R.)

Facilitación: Rena Renato 
+ www.facebook.com/rena.renato.3
+ www.twitter.com/pirataTururu
Prezo das actividades: bote voluntario.

Domingo 10, ás 10:30
ROTEIRO + Recolección de plantas silvestres comestibles (+xantar)

#AprenderÉDivertido
Se fai bo tempo o domingo, proponho:

Paseo polo río en boa companhía, aproveitando para falar e reconhecer diferentes plantas silvestres, sintonizándonos coa natureza e os seres que venhan connosco.

Recolectaremos, para logo preparar de comer.

Quedamos ás 10:30 na parte de arriba da pza. Elíptica (en Vigo).
Estaremos de volta ás 14h para facer a comida na Cova dos Ratos (r/Romil 3)

"Un día máis, sairei a pasear e a disfrutar do domingo. Se ves, compartirei os meus conhecementos contigo. Se me queres acompanhar, estás convidadx, pasarémolo xenial!"

Se tes curiosidade pola vida natural, ou non tes que facer ou simplemente apetéceche... pois aparece, que por alí andaremos.

Non chegues tarde, e se podes, avisa antes.

‪#‎Veganismo‬ ‪#‎Permacultura‬ ‪#‎Educación‬ ‪#‎Cambio‬ ‪#‎Consciencia‬

pd. actividade apropiada para persoas de todas as idades.
pd2. Tamén se aceptan animais de 4 patas.

(Esta é unha Iniciativa particular, de participación aberta.
Creo, ao igual que moitas outras, que debemos compartir espacios e tempos facendo e aprendendo ao mesmo tempo.)
Buscamos compartir experiencias.


Xoves 14, as 21h, na Cova dos Ratos
Obradoiro de COMUNICACIÓN (teoría + práctica)
Queres aprender a falar ben en público e en privado? Comunicarte dunha maneira fácil, diferente e divertida?
Pois isto é para ti: #Asemblearismo #Horizontalidade #Confianza #Escoita #Respeto

En primeiro lugar, faremos unha breve introducción sobre o tema da "comunicación" persoal e colectiva. De seguido, preséntarase a idea de "asemblea circular" (na que grazas a un pau, o "pau de falar", todas estamos en igualdade de condicións). (TEORÍA)

A práctica será a posta en marcha da asemblea circular, para falar de todo o que nos venha en gana: o grande e o pequeno, o de arriba e o de abaixo, aceptamos calqueira tema do que falar.

O "pau de falar" é quen dirixe a asemblea. Isto só se pode comprender unha vez que se vive...
Unha experiencia única. Non te arrepentirás.


Sábado 16, ás 20h, na Cova dos Ratos
Obradoiro de PAPIROFLEXIA
ECO·KARMA (monólogo matemático + presentación da mini·revista "S.2.R.")

A práctica fai ao mestre:
a práctica de tarefas novas fainos aprender e divertirnos; a práctica de tarefas repetidas fai que perfeccionemos a técnica e que o integremos como un novo saber.

A partir das 20h, faremos todo tipo de figuras con papel, dende as máis sinxelas ata algunhas máis complexas como poden ser figuras feitas por varias pezas (papiroflexia modular).

Unha vez aprendido, tan só fai falla practicar para non esquecerse xamais.

:o) Aprender é divertido :o)
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Máis tarde, viviremos xunt@s unha nova sesión de "Eco·Karma".

Descubrirás os números que te rodean desde outro punto de vista. presentarei algunhas novas e boas ideas que saen da minha mente matemática.
Co único fin de activar a túa "#PsicoAlegría", convídoche a que venhas a conhecerme e a conhecer parte do meu universo... para a nosa #FelizCidade non podes faltar tú!

Aproveitarei a ocasión para presentar un novo número do "S.2.R." (Semáforo 2.N. Rogho), a revista matemática de +pallaso Tururú.

#Semaforismo, ideas para mentes espertas.

miércoles, 22 de abril de 2015

#42 Salud (y enfermedad) mental

(Me gusta transmitir buenas ideas y buenos sentimientos: otro mundo no sólo es posible, sino también necesario e imprescindible.)

No puedo ni debo permanecer impasible ante los recientes casos de enfermedad mental que llevan a otr@s a la muerte, como el del chaval de 13 años que entra en su cole matando, o el del hombre que (supuestamente) estrella un avión sin importarle lo más mínimo la vida ajena.

Cuáles son los motivos y razones por los que algunas personas, un día cualquiera, deciden dejar de serlo?

En la naturaleza, ante un peligro, los animales se escapan, y sólo se enfrentan ante el peligro en el caso de no tener (o de no ver) ninguna salida.
En el caso de los humanos es diferente: vivimos en una sociedad global lejana de ser considerada como "ideal" por cualquiera persona dotada de algo de sensibilidad y de sentido común.
El (in)consciente individual de algunos individuos aislados les lleva a cometer estos actos, y el resto de la sociedad nos debemos plantear más preguntas y darles alguna respuesta:

Son estos sólo unos aislados casos de enfermedad mental?

Estas "bestias" humanas que atacan de una manera espontánea, logrando hacer daño a sus semejantes, se sienten acorraladas en su realidad. Sin lograr ver una salida, ni obtener apoyo ni ayuda, deciden pasar al ataque. Están atrapadas y sin salida, dentro de si mismas.
Atrapadas en su propia mente.

Cómo es posible que nadie sepa dónde está la salida? (LIBERACIÓN MENTAL)

Sólo tú puedes liberar tu mente. Nadie lo puede hacer por ti.

Es un proceso lento (de días, meses, años), por momentos doloroso, en el que reconoceremos y borraremos algunos de los falsos conceptos, ideas y argumentos con los que hemos estado viviendo durante algunos cientos de años. Duele dejar atrás aquello en lo que creíamos.

Descubriremos e integraremos verdades que nos hacen sentir bien.
El (re)descubrimiento de un "mundo mejor", es el intento continuo de llevar a cabo tu propia "utopía personal": el que la sigue la consigue, dicen, y yo te animo a que vayas a por ello: tú puedes!
Sin hacer daño, con plena confianza, encontrando la harmonía de tu Ser, tu idea original.

Muchas utopías unidas hacen una UTOPÍA mucho mayor. Un mundo real lleno de gente de Paz, en el que apreciemos las verdaderas y buenas intenciones de la gente que nos rodea.

Es posible, necesario y urgente.
Junt@s lo lograremos: Amor, Paz, Respeto
OM

Educación libre: Libertad espiritual

La educación sirve para liberar... sólo se puede liberar lo que quiere ser libre, y para eso tenemos libros sagrados, libros de autoayuda, y muchas personas dispuestas a ayudar.

Conversar amablemente, con naturalidad y conocimiento sobre temas comos meditación, energía o espiritualidad es lo que se lleva. Lo que comunicamos es lo que llevamos dentro, y es por eso que desde mi blog iré profundizando en temas esotéricos.

Lo que es adentro es afuera, lo que es arriba es abajo, y viceversa.
Cuánto antes lo reconozcamos, cuántas más personas así lo creamos, antes lo lograremos nuestro inmenso reto.
Una gran alegría nos espera a la vuelta de la esquina; como lo llaman los budistas: "la tierra de la Suprema Felicidad" (+info: http://es.wikipedia.org/wiki/Sukhavati)

domingo, 5 de abril de 2015

#41 Felicidad y Política (castellano)

"Un pueblo que ríe es un pueblo que enseña los dientes"
Chacovachi

Parecen términos antagónicos, contrarios, y aún así, deben de estar unidos, ir pegados. Felicidad y Política, acaso puede existir la una sin la otra?

La mala fama que se lleva la palabra "política" se la debemos a las personas auto·nombradas "políticxs profesionales", esxs que nos hicieron confundir la política con la corrupción. La gente honrada sabe que no es, y que nunca debió ser así.

Sigamos pues, pensando en el buen gobierno de personas en una sociedad civilizada.

La felicidad individual no es posible sin la felicidad colectiva, y viceversa. Desde el individuo, como parte de una familia, de una ciudad, de un estado, y de la única Tierra que habitamos. No existe un único ser viviente que no desee este bien, la felicidad.

El arte de la política es el arte de transmitir felicidad y confianza hacia las personas que se gobierna, recordando siempre que el gobernante forma parte del pueblo y que cada uno de sus actos, en ellos tendrá su reflejo... y viceversa, el pueblo es la parte más importante del buen gobierno, por ser este quién realmente (aunque no lo sepa) gobierna.

No se nace sabiendo mandar. Tampoco se nace para obedecer. Y es que aprender a mandar obedeciendo, es tan sólo algo de lo que hay que entender. Y si, es lo que es: contradictorio, complejo, hasta difícil, y algo abstracto... sólo se puede aprender con la práctica. La experiencia nos dará todavía más razones para seguir creyendo y creciendo como personas y como Piratas. Unos cúantos apoyos más y llegaremos a dar el salto hacia otro nivel.

Somos los que somos, y debemos dar ejemplo. Así que, a gobernarse bien, hacia el bien, a ser felices y a repartir esa felicidad, pues lo que se da es lo que vuelve, subido hasta 10 saltos más de energía.

Seguiremos trabajando. Por mi, por ti, por nuestra "feliz ciudad"!


Porque una #FelizCidade es una #CiudadPirata... arrr!
Salud a todas las personas de bien,

RenaRenato, un Pirata que habla de la "FelizCiudad" ;)

martes, 10 de marzo de 2015

#40 Aceptando o cambio. Amando a Totalidade.

Antes do 15M, xa participabamos en asembleas.
Antes de Podemos, xa traballabamos en PIRATAS.
Falo por e para min. Escoita tan só se queres...
...se amas.

Pode que antes, onte, viviramos como se o mundo fose a rematar manhá. Existía unha urxencia, unha presa que de tanto correr esgota... cansancio, rutina, e falta de novedades.

O que se escoitaba, o que se dicía, o que se pensaba e o que non; isto é o que éramos como sociedade, viviamos con estes termos: crise, depresión, tristeza, malestar interior... as consecuencias dunha especie de "borracheira existencial" páganse con resaca.
Precisamos de algo de descanso...
Anos e anos de sometimento ao pracer, vivindo unha realidade allea á globalidade do planeta. Ignorando, esquecendo, caendo... non esperes a tocar fondo. Un novo mundo, un novo Sol, outra vez, cada día, esperta dentro de nós.

Aceptar que debemos cambiar dende o interior, dende a humildade é un deber con unha mesma e co resto da humanidade.
Agora, hoxe, pode que sexa o último día, a nosa última oportunidade. E aínda así seguiremos ata o final. O cambio non é o fin da "boa vida", senón que é tan só un inicio dunha Vida mellor.

Xa non hai preguntas, nin respostas. Nin problemas nin solucións. Todo segue, todo flúe, todo é.
A xeneralización da totalidade é algo tan fácil de nomear... que se pode nomear de diferentes maneiras, dependendo de se o fai un artista, un filósofo, un místico, 1matemático ou un poeta.

+ Todo é política
+ Todo é beleza
+ Todo é mente
+ Todo é número
+ Todo é Deus

Non caias na desgracia de opinar como se isto fose un pesadelo "todo é unha m*rd*!", posto que non é certo. Hai algo máis do que podemos ver... está a maxia do invisible, o que non se ve, o ben que está por chegar, e que de nós, tamén de ti depende.

Debemos seguir a confiar e a traballar polo que queremos:
Le, fala, estudia, goza e comparte o Amor, os valores, a creación, con corazón... é posible.
Chegará o mundo novo, e traerá novidades. A Totalidade é, está e existe en todas e cada unha de nós.
Medita, respira, transmite, busca e atopa o que é bo e útil para todas e todos.

Haxa Paz!
RenaRenato + Tururú :o)

pd. Segue adiante con os teus sonhos. Comparte, difunde, disfruta. Axuda e déixate axudar. Non estamos sós, que se note. As mans para traballar, a cabeza para pensar, o corazón para Amar...
...e a democracia, para votar. Se es de #Vigo, lémbrate que en Maio'15 temos eleccións e as Piratas formamos coalición. Entérate de máis en www.EquoPiratasVigo.info

pd2. A minha historia persoal, é a historia dun matemático que, durante un tempo, quixo entender o TODO, o infinito, e ir máis aló.
Quixen comprender Todo o que me pasaba por dentro e ao meu arredor. Busquei incansablemente, atopei respostas no meu interior, estiven perto tantas veces de algunha solución... ata que a búsqueda rematou.

#39 Bendito Semáforo!

Pode que non che gustase parar diante dos semáforos... ata agora.

Un novo Deus-máquina, o Semáforo.
Unha nova Idea, un novo Pensamento:
"parámonos diante dos Semáforos porque somos bos e boas, fieis e obedientes."


(Por que non te alegras de pararte un momento no medio do tráfico?
Se non te gusta, pois entón "fódeste"... pero ben que te paras... que che gusta! Sabémolo. ;o) )

Así que, coma sempre, ti decides, eu o tenho máis que claro:
tanto os coches, como as motos, como @s peóns/peonas, páranse diante da luz vermella, porque lles gusta, lles mola, lles encanta!


Algunhas e algúns ata están namorad@s del, do Semáforo.
Outr@s adórano e alabano, como se fose un Deus...
@s máis mundan@s, aproveitan para mirar o móbil, estirarse un pouco, darse un bico ou sacarse un moco.

E que pasaría se aproveitásemos eses segundos de semáforo para respirar, cantar, meditar e/ou mandarnos mensaxes de Amor?

Cambiará, tarde ou cedo, inevitablemente, noso mundo seguirá a cambiar. 
OM

pd. Grazas Semáforos de todo o mundo!

viernes, 27 de febrero de 2015

#38 Ética, Moralidade, Consciencia


Ética: ciencia da moral, tenta establecer os límites entre o ben e o mal.
Moral: costumes e hábitos de conducta admitidos na sociedade.
Consciencia: facultade da persoa de coñecer a súa propia existencia.

Á procura e o encontro dun CÓDIGO ÉTICO (unha visión persoal)

Previo:

Segundo o modelo político actual, a acta dun cargo electo é de propiedade exclusiva da persoa que obtén tal cargo. Non existe ningún tipo de acordo/contrato de tipo legal que poida estar por enriba desa acta. O cargo electo é o artífice das súas decisións, de seus actos e do seu discurso no pleno, así como o seu único responsable.

Presentarse ás eleccións é estar disposto á posibilidade de asinar un contrato coa sociedade de 4 anos de duración, con posibilidade de ampliación.

Isto non é un xogo, é a Vida; as mesmas normas que queremos cambiar, son ben claras, e son para tod@s iguais.

Actual:

Construíndo como estamos, dende abaixo, outra forma de facer política, vemos que é necesario outro tipo de persoas nos gobernos nas nosas vilas:

+ Fai falla xente que tenha en conta dende ás persoas individuais ata á completa masa social chamada Humanidade.
Pasando, claro está, por os grupos de acción, os movementos sociais, ás asembleas, ás asociacións vecinhais/culturais/deportivas/(...) e a un longo etcétera, dos que xurden ideas, propostas, reprimendas e críticas que debemos de ter en conta.

++ O obxectivo do cargo electo é, en primeiro lugar, facer chegar ditas ideas e propostas ao pleno da maneira máis sinxela e realizablemente posible; ser un medio de transmisión, un cabo de unión entre a sociedade e o poder agora reinante.

+++ A finalidade de ditas accións é a de materializar e concretizar, as decisións para un ben∙estar xeral.


Cómo facelo?
+ Debemos chegar a un entendemento entre partes(inclúo aquí ao Pp, Psoe e Bng), facendo que todas elas quedemos minimamente satisfeitas. Ceder en parte ás nosas demandas, para que outras poidan beneficiarse, e viceversa; este é un bo negocio, o que é posible facelo realidade.

++ As reunións periódicas en reunións e asembleas abertas, onde se debatan ideas propostas con ánimos de mellorar e concretizar accións, e se avance en ben∙estar social para unha maioría social. Atender ás demandas sociais, con verdade, honestidade,sinceridade e transparencia.

+++ Pensar por as minorías sociais, excluíd@s e apartad@s, xa sexa por motivos voluntarios ou involuntarios. Facilitarnos o básico. Para un mundo en Paz é o noso deber cuidarmos entre tod@s.


Posterior (novas ideas para un mundo mellor):
--> Limitación salarial:

Se os políticos cobrasen por lei o SMI (salario mínimo interprofesional), acadaríamos 2beneficios:

+ o incremento gradual da cuantía do SMI
++ a boa intención e falta de ánimo de lucro desa chamada “clase política”

Como cidadán que me candidato a un posto, comprométome a donar o sobrante de dita cantidade á accións concretas, colectivos e asociación nos que poida depositar a minha confianza.

--> Equipo de goberno:
No caso de contar cunha maioría de votos, e polo tanto, unha maioría no pleno, sería convinte trocar a figura de “alcalde(sa)” pola de “equipo de goberno”, onde non se contase con oposición, senón que de ese equipo formasen parte tod@s @s concelleir@s.
Teríanse en conta as sensibilidades particulares e o cuidado de todas as persoas participantes dese equipo, polo ben da poboación xeral.

A persoa ao mando de coordinar ese equipo sería a encargada de velar polo ben da cidadanía e por levar adiante ás súas propostas na medida do posible. Ditas propostas serían transladadas aos plenos por boca d@s concelleir@s, presentes e participantes da sociedade.

Querer agradar a tod@s é un deber. Obedecer cegamente ás súas peticións un sen∙sentido.

--> Dándolle a volta ao cargo político @s polític@s do século XXI debemos escoitar, observar e pensar moito antes de falar. E falar ben, con correción verbal, sen tachas de forma nin de fondo, debería ser o ideal. Só así poderemos ser don@s do noso silencio e non escrav@s das nosas palabras.

Situarse por debaixo, en posición de servir, sen reparos e sen vergonhas, sendo clar@s e sincer@s.

Como seres humanos racionais, habemos de atopar un método co que nos sintamos a gusto, e que sirva para unha maioría consciente, capaz de escoitar e razonar outros pensamentos e ideas.

Prefiro ser unha folla en branco a un conxunto de ideas tachadas, nunha folla arrugada e tirada. Escribir a nosa historia por pasos, é ben mellor que escribir unha serie de promesas ben∙intencionadas... que pode que nunca se leven a cabo.
É o noso deber, saber gobernarnos para así dar exemplo, e así poder transladar os nosos conhecementos a un grupo de persoas e entre vari@s construír un bo∙goberno.

Recuperar valores como a humildade, a confianza e a enerxía das boas intencións, sumadas ao esforzo e constancia diarias, dan, de seguro, un bo resultado.

A democracia comeza dentro de cada unha de nós.

Moita sorte nos vosos caminhos e percorridos. Iremos apartándonos dos perigos.
Saúde, Amor e Alegría.

RenaRenato
Pirata do ben, dende sempre. Po)
Traballando ...arrr!... arreo!, polo ben común.

pd. Cando se me ocurra algo máis que me deixei no tinteiro da memoria perdida, volo comunicarei. Namentres, calquera achega, opinión e/ou comentario serán benvidas.
Ánimos a tutti! :o)

sábado, 24 de enero de 2015

#37 Eco·Karma + Matemáticas Recreativas

EcoKarma + Matemáticas Recreativas
(Teoría e práctica)

“Pensar sen estudar é o mesmo que estudar sen pensar. Non serve para nada.”




Existen infinitas posibilidades na Vida. A cada paso que damos ábrensenos portas, outras que se nos pechan... o mesmo pasa con as xanelas. Descubrimos novos mundos cando estas se nos abren e maravillámonos cando estamos preparados para ver que outro mundo non é tan só posible, senón tamén necesario e imprescindible.

Vexo como hai orde dentro do kaos, e tamén sei que non hai un día nen tempo perdido: cada cousa chega ao seu debido tempo. Só temos que confiar nos demáis e en nós mesm*s: axudarnos, facernos o camiño máis fácil, e seguir cambiando, aprendendo e practicando o noso ben, para o noso ben individual e para o ben común.

Simplificando, que hai que facer? (sinxelo entender, díficil facer)
En primeiro lugar, deixar atrás o que non nos gusta.
E ao mesmo tempo, retomar os nosos soños, soños comúns tantas veces soñados e que aos poucos, transfórmanse en realidade.

Se queres máis, eiquí está a minha proposta/reto (difícil entender, fácil facer)
aprender e compartir o aprendido. Aprender a compartir a alegría e as ganas de vivir en harmonía. Con xogos, músicas, números e risas, por un momento todo se transforma... e é que hai cousas que nunca se esquecen, que sempre permanecen... está sempre en todo o que existe. Saca o mellor que levas dentro!

Que é "Eco·KARMA"? (teoría)
EcoKarma é un monólogo sobre o Humor e a Vida, con base matemática.
Dende o Zero ata o Infinito hai moito que contar, así que comezaremos polo principio: UNIDADE, DUALIDADE, TRINIDADE... e dende aquí, cara onde nos leve o destino.
Un monólogo compartido, que de seguro se convertirá en diálogo, no que cada quen é libre de opinar e tan só colle o que mellor lle sirve.

Que son as "Matemáticas Recreativas"? (práctica)
Nada novo que facer? U-la curiosidade e as ganas de xogar e aprender? Quen dixo que as matemáticas fosen aburridas? Canto mal nos fixo o noso sistema educativo!
Retomamos a ilusión, pasámolo ben, e descubrimos entre tod*s o que cada un(ha) ten de mellor.
Lóxica, números, xeometría, espacio-tempo, fórmulas, teorías.
Cada día é diferente, e cada día será unha nova experiencia.

Estamos comezando... non te perdas esta única experiencia. Xunt*s iremos crecendo e facendo real o mundo que queremos.

Estás convidad*, serás máis que benvid*... e que reine a alegría!!!

RenaRenato (+pallaso Tururú) :o)


lunes, 12 de enero de 2015

#36 A (r)evolución do Amor.

Distintas e diferentes formas e maneiras temos, de seguir coa nosa evolución humana, e tamén de esta esfereta Terra (antes tamén chamada planeta).
As revolucións persoais, sumadas en cantidades inxentes, tradúcense en revolucións familiares, sociais, nacionais... e GLOBAIS!

O que non se pode parar é imparable... e disto é do que se trata. De tratarnos ben, a nós e a quen nos rodea.
De tratarnos con Amor.
Esta foto vai adicada aos compis que andan por todo o mundo, facendo da súa alimentación, e do cambio nos nosos hábitos de consumo, unha auténtica (r)evolución. 
Haxa Paz entre especies, haxa Unión entre os seres.
Om.