#35 Cambio.

"Cambia ti, e cambiarás o teu mundo"

O cambio feito de forma consciente, con feitos, con palabras, con reflexión, con sentimento... en definitiva, con Amor, é o cambio cara á tranquilidade do permanente.

O tempo, medido en días ou horas, minutos ou meses, semanas ou anos, é imparable. A Terra que da voltas, con nós, e coma nós, cambiando de continuo de posición, xira arredor do Sol, vai viaxando polo espacio sideral... e é sempre a mesma nosa querida esfera, a que tod@s pisamos, a que tod@s cuidamos e da que nos aproveitamos.

Cambiamos a súa superficie, tan só en pequena escala: CREAMOS máis Vida e/ou arrasamos con ela, dependendo do caso.

Facemos cada unha os nosos deberes, cada quen sabe que debe facer.

Caemos e erramos, e así aprendemos; aprendemos, como mínimo, a voltar a erguernos.

Con axuda mutua, entendémonos entre amig@s, e así facémonolo máis fácil e divertido.

Continuemos, sigamos. Cambiemos tendo en conta o ben Supremo, vendo en outr@s a nosa propia humanidade, movidos por esa idea ideal, chamada dende fai tempo Deus(a)... esquecéndose de calqueira tipo de medo... a que había que temer?

Cambiamos, melloramos, auto·transformámonos, superámonos e nos lembramos:

"O único que permanece é o cambio."

(alomenos no mundo material)

Pasádeo ben!

   Tururú  :o)

Xogando ás adivinhas:

Que cousa, cousinha, cousa dirá Tururú? 

                                  (ESCOLLE A TÚA OPCIÓN)

Por moito que cambiemos de ano, de ano en ano, somos nós quen cambiamos.

a) OM

b) Quen querería ser rei, puidendo ser o que se queira?

c) Bla, bla, bla.

d) Había unha vez un rei... dun reino que non existía.

e) Feliz "KINZE"! (15)

#34 Final de bienio (13·14)

O cambio existe, e o cambio é permanente. 

Nesta Vida que temos, desde pequen@s aprendemos.
Logo dos primeiros anos de experiencia, chegan outros anos de formación. Seguimos aprendendo.
Máis tarde ven o traballo (ou non), unha ocupación(ou non), parella(ou non), fill@s(ou non), viaxes(ou non)... e aí, entón, nun momento, cando todo vai ben, comeza a aflorar algunha (ou varias) dúbida(s):

quen son eu? onde estou? que quero? cal é o meu deber?

A crise da que tanto se fala, debe levar un adxetivo. Crise social, crise ambiental, crise económica, crise política, crise global. Crise formada por innumerables crises persoais. Cada persoa conta, contas ti, conto eu. Xunt@s sumamos, e xunt@s debemos crecer.

Un mundo en proceso de cambio é máis fácil cando nos facilitamos os procesos;
ás veces sucede o contrario: custa soñar, cando te tiran os soños abaixo. Custa loitar, cando se está situado abaixo. Custa crer no mundo, cando o mundo non cree en ti... nembargantes... seguimos....

Seguimos sen dúbida.
Sempre nos quedarán soños por cumprir, loitas que gañar, e moita xente neste mundo, que crea en que ti es capaz. E por eles, por ti, por min, por continuar, por amar, por estar en paz, por soñar e desexar un cambio global... seguimos a debuxar.

E agora tamén, (fóra traumas, fóra medos), Tururú comeza a colorar!
Que pasedes un bo final de ano e tamén final deste importante bienio, 13·14.

E que recibades alegremente, cun sorriso na boca, en familia, sós ou en compañía, outro ano máis... o 14+1, ou 13+2.

Que vos venhan ben dadas no seguinte ano, o 15. Que sorpresas nos traerá?

Pensade ben.
Sede felices, e lémbradevos que durante todo o ano: Merry Krishna! #Hare!

Tururú _ :o)