#10 Porcentaxes de tempo, vida e alegría

"Se todxs fixéramos un pouco,

unhas poucxs non terían que facelo todo."

Que porcentaxe de tempo da vida pasamos vendo como avanza unha barra na pantalla do ordenador? 

Como reducir ese tempo? Como aproveitalo? 

A suma de moitos pequenos tempos fan un tempo máis grande.

Ante a pregunta de "quen son?", temos múltiples posibles respostas: podemos dicir o noso nome, a nosa profesión, os nosos gustos e preferencias e calquera outra cousa; mesmo podemos non responder, ou responder con outra pregunta: "por que o queres saber?"

Que cada unha responda ás súas propias preguntas.

Feita a pregunta, tócame resolver..."quen son eu?" Respóndome agora mesmo: "o que son, é o que fago". Unha resposta, a que lle siguen outras preguntas: "que fago, como o fago, para quen o fago?" e tamén o grande e universal...

"POR QUE fago o que fago?" 

A intención é o que conta, dicianme de cativo; de maior aprendín que o que se da... é o que ven de volta, e non volta só, senón que volta multiplicado por 10, por 100 e pode que ata por 1000.

A intención ven do interior, 

sae da vontade de facer unha acción, 

se lle botamos unhas boas "ganas"... "ganas" de ganhar, 

da vontade de querer que saia ben, 

da intención de mellorar cada día un pouco máis.

Se o que fas é o ben, redúcense as dúbidas á hora de contestar a pregunta: "quen son eu?"

Nunha frase, resumindo queda: "FAI O BEN, E MIRA QUE BEN O FAS"

Facendo o BEN, serás o propio BEN.

Que nos vaia BEN bonito ;)

Saúde, alegría, e ben

                             Tururú

Semáforo En Rogho... 78% cargando...

pd. Contestándome as preguntas do inicio, debo dicir que a mellor maneira de reducir estes tempos de espera é usando menos o ordenador; 

pd2. E para aproveitar ese tempo, eu suxiro: fechar os ollos, sorrir, respirar profundamente e se queres, por que non?, tamén estirar os brazos, coas mans cara o ceo, e sentirse mellor. ;o)

Tururú en Matamá! :o)

Este sábado 19 de Outubro, Tururú estará en Matamá no...

 

MAGOSTO POPULAR E 

FESTA DA RECOLLEITA DO MILLO 

que organizan @s amig@s do colectivo MALAHERBA...
castanhas, millo, e Tururú... hai algo mellor para ese día?

Estades todas convidad@s a vir a xogar comigo, a partires das 17h. Logo por alí quedamos a ver o resto de actividades, que son estas:

► PROGRAMACIÓN
12H:OBRADOIRO DE CONSTRUCCION DUN HORREO CABACEIRO
16H:ESFOLLADA DO MILLO
17:00:PALLASO TURURÚ
18:00:OBRADOIROS:APRENDICES DE HOMES ORQUESTRA/ELABORACION DE BONECAS CO FOLLACO DO MILLO/CONSTRUCCION DO CABACEIRO
20:00:REPARTO DE CASTANHAS
21:00:FANFARRIA TAQUIKARDIA
22:00:CE ORQUESTRA PANTASMA
23:00:0 LEO I ARREMECAGHONA

Saúdos, e deica o sábado!

#9 A Felicidade, na Cidade.

"A cidade a forman as persoas que a habitan;

a cidade, (parece) a túa amiga...

e é moitísisimo máis ca iso!"

RenaRenato

 Son feliz por ser un SER humano,
                        e non un outro animal;
e tamén por vivir en Vigo,
          unha cidade con vistas ao monte
                                                     e ao mar.

E ti, por que es feliz?

#8 Acción da Ficción na Realidade

"O SORRISO é condición necesaria, 

mais non suficiente para a FELICIDADE"

Tururú, pallaso matemático

Quen decide por ti? Quen separa a REALIDADE da FICCIÓN? E quen pode saber ou decidir se unha IDEA é factible ou ilusoria?

Ao longo do meu caminho sigo, cada vez máis consciente do que pasa. E vexo que o paso dos anos non son nunca en balde: pequenos e grandes cambios, decisións individuais e colectivas que continuamente tomamos antes... e que nos leva xusto ao momento no que estamos agora... agora, ano 13.

A tranquilidade e o crecemento continuo que vemos na NATUREZA, é un sinal de que debemos ter fe, CONFIAR, e seguir confiando... en que as decisións que tomamos sobre que caminho seguimos serán, como normalmente son, para o noso BEN estar, e tamén para a d*s demáis.

Se ao final, o único que permanece é o CAMBIO... saibamos tamén que o que cambia no tempo é a esencia desa mesma PERMANENCIA, dende o individual ao colectivo e un chisquinho máis aló, ao global.

Cal é a túa ESENCIA? Párate a pensar por un momento... reflexionar... meditar... ommm
que facemos? en que pensamos? como nos tomamos os acontecementos que nos suceden... o paso do tempo... a cara que se nos queda cando non nos damos conta dela... probaches a SORRIR hoxe?

Se o que se quere é o BEN, un ben primitivo... de cando éramos cativ*s, facer o que está ben... pensar en cousas para nos alegrar, e como xa somos maiores, xa vai sendo hora de crearnos a nosa propia realidade... PODEMOS! Constrúamos xunt*s as nosas ideas, fagámolas realidade.

Unha realidade que aínda non sae nas noticias, mais é REAL... paz, alegría, tranquilidade... inunda o mundo enteiro... e non se pode ver, está dentro de ti, dentro do teu ser, estou seguro de que ti tamén o tes... busca, segue!, atoparémonos, segur*!

A realidade do desexo,
de que tenhamos unha VIDA con enerxía,
con alegría, día-a-día, alegría.

A realidade da túa mente... poderosa mente!
Proba a SORRIR outra vez :) e sé un chisco máis feliz.

A realidade da ficción,
...en ficción... en ficción...
"SEMÁFORO en ROGHO": realidade ou ficción? :o)

Espero que vos gustara,
                                     Tururú (en acción)

#7 O gozo de aprender

"Aínda non estou seguro sobre iso de que:

`só sei que non sei nada` "

Tururú.

Decía Epicuro de Samos que hai na vida dous grandes praceres, a amizade e o conhecemento; o primeiro deses praceres, a AMIZADE, considerabaa inmortal; namentres que o outro, o CONHECEMENTO (pobres de nós, que tanto queremos saber), situábao como un ben mortal, que se vai con nós.

Ámbolos dous praceres son precisos e preciosos, e dos dous aprenderemos, con grande gozo, cando sabemos o que facemos, e disfrutamos do momento... a quen non lle gusta unha operación ben realizada? Ou a sensación dunha nova idea captada? E as risas que podemos botar cuns amigxs?

Acaso neses (e neste) momento inmediato... non estás/estarás aprendendo algo?

Aprender é vivir, vivir é aprender. 

Para comprender mellor o mundo, e a nosa propia mente, usamos as matemáticas como un medio para entendernos, para pornos de acordo, na verdade ou mentira dunha afirmación ou sentencia.

A linguaxe que usa a matemática é unha linguaxe humana e global, lévase usando séculos, e non se estanca, que avanza, ata chegar a onde agora estamos... e é moito moito máis do que estudamos no cole. É todo aquilo que poidas imaxinar.

E outra linguaxe global, case diría Universal, é a linguaxe dun sorriso dado e ben recibido. Nin fai falla traducilo.

Sede felices por moitos tempos ;)Tururú

pd. Contastes algunha vez cantas letras ten unha palabra?
Aqui ponhovos un par: Paz (3), e Tranquilidade (13).
Se queredes continuar, por que non contar as letras da palabra Felicidade?
E por se alguén sabe... algunha outra palabra de 13 letras?