martes, 10 de diciembre de 2013

#13 Ano 13 :)

"É o trece, un número singular.
Este ano é, un ano sen igual."
Tururú

Un ano de cambios e transformacións,
para o ben... aínda quedan algúns que din que para non tan ben...

Se precisas estar en paz,
eu só che quería lembrar:
o que pasa, é o que ten que pasar,
observa e cambia a túa maneira de ver,
re-aprende todo o tempo a vivir!

Que pases un bo día,
                               Tururú  :o)


SABÍAS QUE...?

O 99% das persoas, é máis GUAPO cando sorri  :-)
                            Se o probas contigo mesm@,
                            estará todo mellor ao teu redor  ;-)

viernes, 15 de noviembre de 2013

Charla: "O XOGO da VIDA"

"mellor tarde que nunca"
"as cousas do pazo... van despacio"
Anónimo
 
Este sábado 16 de novembro, as 21h, terá lugar na Cova dos Ratos (asociación Caleidoskopio, rúa Romil 3, Vigo) unha charla a cargo de RenaRenato, unha persoa con moito que contar, e que nos explicará cales son algunhas das normas que dirixen a súa vida, cousas normais, para xente que queira a normalidade da paz.

 
Unha charla adicada a descubrir o poder que atesouramos dentro de nós, aprender como xogar con el, usalo a favor do ben, e tamén como recargar os ánimos e as enerxías para sentirnos mellor e para perder medos.

Ao final da velada, presentaremos o novo número da nova revista auto-editada "Semáforo En Rogho", a revista do pallaso Tururú, pallaso do semáforo  ;oD

Con esta terceira entrega, remátase a triloxía do ano 13,unha aventura que polo visto, ten trazas de continuidade... non volo podedes perder!

Estades todxs máis que convidadxs e seredes máis que ben-vindos...

e porque non está de máis recordalo...

                                                        ...Feliz 13!

R2N1Renato

lunes, 11 de noviembre de 2013

#12 Semáforo en Rogho, nº78%

Este mes de Novembro, o día 13 non cuadra en martes, e tampouco en venres... será o mércores, e esta é a "Semana do TreZe"

Con esta terceira entrega, complétase a TRILOXÍA do TREZE, tres revistas en tres formatos diferentes, pensadas para o entretemento, a diversión e o conhecemento... algo novo pasa na cidade!!

O Semáforo dache tempo para pensar, nas pequenas cousas que convén recordar; como que se sorris estás + guap@, ou que se disfrutas das pequenas cousas, podes ser máis feliz;
 e tamén non te esquezas de que a maxia, está dentro de ti. Agora só lhe falta sair, e aprender a sacala por que... porque... porque SI !!

Así que, outra vez o digo: "Alegría, noite + día"

Sede felices, feliz ano 13.
Tururú

pd. Casualidades da Vida e dos Números...
+ logo do día 13 do mes 11, faltarán 17 días de Novembro + 31 días de decembro, para que remate o ano.
17+31 = 48
 + se calculamos a porcentaxe de días que aínda faltan, só temos que facer:
% = (48 x 100) / 365 = ?
+ eu buscaba o 78%, dalgunha maneira, máis o número que me saiu, é ben curioso... como é posible que sexa o 13% ?? [casualidade causal... ou será casual?]

viernes, 8 de noviembre de 2013

#11 Como comezou a historia do Semáforo

Había unha vez un rapaz, que para "ganharse a vida", decidiu facer o que mellor sabía facer: malabarear. Decidiu pórse, expórse;
 na rúa, no semáforo;
para ver á xente, e aos coches pasar,
e así facer sorrir e alegrar algunhas vidas alleas.

No semáforo ganhou cartos, a Vida xa está ganhada; e logo decidiu seguir crecendo: debuxante, creador, pensador, lector, meditador... na busca da Vida, da verdadeira realidade, da esencia do Ser.

E así comezou sempre outra vez todo, fai xa dous anos, era agosto'11;
o día 31 o Semáforo En "Rogho" comezou a funcionar para min,


O único que fai parar as cidades no mundo todo,
é o "Semáforo En Rogho".
que aínda que pareza sempre igual, sempre é irrepetible!

Non te esquezas, a maxia está dentro de ti;
o que non se soe dicir é que para saber usala, antes hai que atopala... e aprender a usala!

Agora a divertirse. para a semana máis novidades, saúde e saúdos!


ReNaRenato (+pallaso Tururú)


pd. E aquí está foi o artigo que me escribiron no xornal naquel tempo...

http://www.lavozdegalicia.es/vigo/2011/09/06/0003_201109V6C5999.htm

martes, 22 de octubre de 2013

#10 Porcentaxes de tempo, vida e alegría

"Se todxs fixéramos un pouco,
unhas poucxs non terían que facelo todo."

Que porcentaxe de tempo da vida pasamos vendo como avanza unha barra na pantalla do ordenador? 
Como reducir ese tempo? Como aproveitalo? 
A suma de moitos pequenos tempos fan un tempo máis grande.

Ante a pregunta de "quen son?", temos múltiples posibles respostas: podemos dicir o noso nome, a nosa profesión, os nosos gustos e preferencias e calquera outra cousa; mesmo podemos non responder, ou responder con outra pregunta: "por que o queres saber?"

Que cada unha responda ás súas propias preguntas.
Feita a pregunta, tócame resolver..."quen son eu?" Respóndome agora mesmo: "o que son, é o que fago". Unha resposta, a que lle siguen outras preguntas: "que fago, como o fago, para quen o fago?" e tamén o grande e universal...

"POR QUE fago o que fago?" 

A intención é o que conta, dicianme de cativo; de maior aprendín que o que se da... é o que ven de volta, e non volta só, senón que volta multiplicado por 10, por 100 e pode que ata por 1000.

A intención ven do interior, 
sae da vontade de facer unha acción, 
se lle botamos unhas boas "ganas"... "ganas" de ganhar, 
da vontade de querer que saia ben, 
da intención de mellorar cada día un pouco máis.

Se o que fas é o ben, redúcense as dúbidas á hora de contestar a pregunta: "quen son eu?"
Nunha frase, resumindo queda: "FAI O BEN, E MIRA QUE BEN O FAS"
Facendo o BEN, serás o propio BEN.

Que nos vaia BEN bonito ;)
Saúde, alegría, e ben
                             Tururú

Semáforo En Rogho... 78% cargando...
pd. Contestándome as preguntas do inicio, debo dicir que a mellor maneira de reducir estes tempos de espera é usando menos o ordenador; 
pd2. E para aproveitar ese tempo, eu suxiro: fechar os ollos, sorrir, respirar profundamente e se queres, por que non?, tamén estirar os brazos, coas mans cara o ceo, e sentirse mellor. ;o)

jueves, 17 de octubre de 2013

Tururú en Matamá! :o)

Este sábado 19 de Outubro, Tururú estará en Matamá no...

 

MAGOSTO POPULAR E 

FESTA DA RECOLLEITA DO MILLO 

que organizan @s amig@s do colectivo MALAHERBA...
castanhas, millo, e Tururú... hai algo mellor para ese día?
Estades todas convidad@s a vir a xogar comigo, a partires das 17h. Logo por alí quedamos a ver o resto de actividades, que son estas:

PROGRAMACIÓN
12H:OBRADOIRO DE CONSTRUCCION DUN HORREO CABACEIRO
16H:ESFOLLADA DO MILLO
17:00:PALLASO TURURÚ
18:00:OBRADOIROS:APRENDICES DE HOMES ORQUESTRA/ELABORACION DE BONECAS CO FOLLACO DO MILLO/CONSTRUCCION DO CABACEIRO
20:00:REPARTO DE CASTANHAS
21:00:FANFARRIA TAQUIKARDIA
22:00:CE ORQUESTRA PANTASMA
23:00:0 LEO I ARREMECAGHONA

Saúdos, e deica o sábado!

martes, 15 de octubre de 2013

#9 A Felicidade, na Cidade.

"A cidade a forman as persoas que a habitan;
a cidade, (parece) a túa amiga...
e é moitísisimo máis ca iso!"
RenaRenato

 Son feliz por ser un SER humano,
                        e non un outro animal;
e tamén por vivir en Vigo,
          unha cidade con vistas ao monte
                                                     e ao mar.

E ti, por que es feliz?

lunes, 7 de octubre de 2013

#8 Acción da Ficción na Realidade

"O SORRISO é condición necesaria, 
mais non suficiente para a FELICIDADE"
Tururú, pallaso matemático

Quen decide por ti? Quen separa a REALIDADE da FICCIÓN? E quen pode saber ou decidir se unha IDEA é factible ou ilusoria?

Ao longo do meu caminho sigo, cada vez máis consciente do que pasa. E vexo que o paso dos anos non son nunca en balde: pequenos e grandes cambios, decisións individuais e colectivas que continuamente tomamos antes... e que nos leva xusto ao momento no que estamos agora... agora, ano 13.

A tranquilidade e o crecemento continuo que vemos na NATUREZA, é un sinal de que debemos ter fe, CONFIAR, e seguir confiando... en que as decisións que tomamos sobre que caminho seguimos serán, como normalmente son, para o noso BEN estar, e tamén para a d*s demáis.

Se ao final, o único que permanece é o CAMBIO... saibamos tamén que o que cambia no tempo é a esencia desa mesma PERMANENCIA, dende o individual ao colectivo e un chisquinho máis aló, ao global.

Cal é a túa ESENCIA? Párate a pensar por un momento... reflexionar... meditar... ommm
que facemos? en que pensamos? como nos tomamos os acontecementos que nos suceden... o paso do tempo... a cara que se nos queda cando non nos damos conta dela... probaches a SORRIR hoxe?

Se o que se quere é o BEN, un ben primitivo... de cando éramos cativ*s, facer o que está ben... pensar en cousas para nos alegrar, e como xa somos maiores, xa vai sendo hora de crearnos a nosa propia realidade... PODEMOS! Constrúamos xunt*s as nosas ideas, fagámolas realidade.

Unha realidade que aínda non sae nas noticias, mais é REAL... paz, alegría, tranquilidade... inunda o mundo enteiro... e non se pode ver, está dentro de ti, dentro do teu ser, estou seguro de que ti tamén o tes... busca, segue!, atoparémonos, segur*!

A realidade do desexo,
de que tenhamos unha VIDA con enerxía,
con alegría, día-a-día, alegría.

A realidade da túa mente... poderosa mente!
Proba a SORRIR outra vez :) e sé un chisco máis feliz.

A realidade da ficción,
...en ficción... en ficción...
"SEMÁFORO en ROGHO": realidade ou ficción? :o)

Espero que vos gustara,
                                     Tururú (en acción)







viernes, 4 de octubre de 2013

#7 O gozo de aprender


"Aínda non estou seguro sobre iso de que:
`só sei que non sei nada` "
Tururú.

Decía Epicuro de Samos que hai na vida dous grandes praceres, a amizade e o conhecemento; o primeiro deses praceres, a AMIZADE, considerabaa inmortal; namentres que o outro, o CONHECEMENTO (pobres de nós, que tanto queremos saber), situábao como un ben mortal, que se vai con nós.

Ámbolos dous praceres son precisos e preciosos, e dos dous aprenderemos, con grande gozo, cando sabemos o que facemos, e disfrutamos do momento... a quen non lle gusta unha operación ben realizada? Ou a sensación dunha nova idea captada? E as risas que podemos botar cuns amigxs?
Acaso neses (e neste) momento inmediato... non estás/estarás aprendendo algo?

Aprender é vivir, vivir é aprender. 
Para comprender mellor o mundo, e a nosa propia mente, usamos as matemáticas como un medio para entendernos, para pornos de acordo, na verdade ou mentira dunha afirmación ou sentencia.

A linguaxe que usa a matemática é unha linguaxe humana e global, lévase usando séculos, e non se estanca, que avanza, ata chegar a onde agora estamos... e é moito moito máis do que estudamos no cole. É todo aquilo que poidas imaxinar.

E outra linguaxe global, case diría Universal, é a linguaxe dun sorriso dado e ben recibido. Nin fai falla traducilo.

Sede felices por moitos tempos ;)Tururú

pd. Contastes algunha vez cantas letras ten unha palabra?
Aqui ponhovos un par: Paz (3), e Tranquilidade (13).
Se queredes continuar, por que non contar as letras da palabra Felicidade?
E por se alguén sabe... algunha outra palabra de 13 letras?


sábado, 28 de septiembre de 2013

Sabiduría, saber, sabor.

Conhecemento e sabiduría son cousas diferentes.
O conhecemento serve para aprender, e ver que non somos todas iguais.
Aprender é saber disfrutar do que temos agora mesmo,
esquecernos do que pasou, non pensar no máis alá...
...AQUÍ, AGORA, XA!

Conhecer é ver o que aínda non nos atrevimos a probar... algunha vez parástes a pensar a que saberá? Que será? Como estará? Gustarame?
Cando tes medo de algo, e o queres superar,
a ese medo te terás que enfrontar,
ou pode que o medo te siga atrás.

A sabiduría é conhecer cada vez máis sabores, máis saberes.
O sabor do saber,
degustar dun instante, tal cal é.

Lémbrate:
estamos aqui para aprender (a estar aquí),
co noso corpo, coa nosa mente, e con todo o noso ser.

E así, con curiosidade me pregunto:
Que novedades traerá o día? Que aprenderei? 
Serán sorpresas as que atoparei.
Pasádeo ben.

Tururú


miércoles, 25 de septiembre de 2013

PRIMEIRA PAZ MUNDIAL (outra maneira de pensar)

Actualidade
É común escoitar que vivimos nun mundo en guerra, nunha guerra continua que aínda hai quen di que é para acadar a paz...
E é que se existe a guerra, é porque existe tamén a paz; son dúas partes dun todo DUAL, un par de conceptos opostos, que xiran con forza un detrás do outro, e a que nos enfrontamos. Trátase do ben e do mal (ou dito de outra forma, "o que non está ben").

Podemos escoitar ideas que xurden do noso discurrir, e tamén podemos conhecer o que sae de outros saberes de outros seres. Unha vez escoitemos, a decisión para a pasar a acción, pasa a estar nas nosas mans... como/cando/por que escoller o ben... ou o que non está ben?

Cambio
Existe un cambio mental que se produce ao pasar de falar da guerra, e comezar a falar de algo chamado paz. Este cambio é aínda maior se pensamos e comezamos a nomear a "I PAZ MUNDIAL",
Non falo aqui dunha paz que sexa contraria á guerra... procuramos algo máis, unha PAZ universal, tamén nomeada como AMOR incondicional, dúas palabras que idean un valor por encima do ben e do mal, por encima da dualidade.
Para crear esta paz de VERDADE, esta paz feita dende abaixo, dende a humildade de cada ser humano, fai falla actuar dende dentro de cada persoa.
E é que se todas trocasemos un pouquinho cada día... non trocaría o mundo tamén outro pouco?

Non podemos deixar a cabeza pensar que é un imposible. Non podemos pensar que isto é só cousa de gobernos e estados... aínda que só poida ser unha especie de crenza, está da nosa man facela CERTEZA.
Imos facelo, e ao final, mellor que mirar atrás, continuemos... sen parar.

Acción
Comeza, continúa, remata. Cambia agora... XA!

apertas e uns sons, directos ao noso mutuo corazón;
sons de paz, unha canción! (a que ti queiras)
( p + a + z = PAZ)
                              Tururú

lunes, 16 de septiembre de 2013

Semáforo en Rogho, paso a paso, e van 2 pasos.

Ola a todxs e benvidxs ao canal de comunicación "on-line" do pallaso Tururú.

Outro mundo é posible, ánimos companheirxs!!
Xuntxs podemos facelo... cómo?
Cambiandonos a nós mesmas: a nosa maneira de pensar, de actuar, de falar e de estar.
Practicando todos os días, todos os días un pouquinho máis, e así poder lograr o que de VERDADE queremos lograr...
paracheste a pensar algunha vez, no que queres para ti? e para xs demáis?

PODER crear, o grande don da HUMANIDADE, personalizado en cada unha de nós.
Cada xesto, cada palabra, cada pensamento... todo conta,
E TÚ, quero que saibas, es a persoa máis IMPORTANTE deste planeta+esfera, tamén chamada Terra, e porque non, tamén do UNIVERSO ;)

E así, coa minha pequena aportación:
 Semáforo en Rogho, 
número #Zero (13-5-13) + númera #Media (13-9-13)
                                       c/especial Pantasmas ;)

Continuaremos coa VIDA, a entreter, alegrar, e mostrar, outras formas de pensar.

Grazas por ler; continúa, continuará... continuaremos!

Unha aperta,
Tururú, o pallaso do #SemáforoEnRogho




lunes, 19 de agosto de 2013

Buscando a ESENCIA dos números

"Día 19, un 1 e un 9 xunt*s,
principio e final dunha volta,
antes de estar no 20."
Tururú


Conhecemos os números, sabemos o que son... son todos iguais para ti?
e para nós... podemolos pensar/sentir igual?
Temos moitos números que nos marcan, dende a nosa data de nacemento, ata o número de calzado, a nosa idade, ou o número do portal de casa, o número co que estamos fichados, o prezo dunha compra abultada...

Para escribir os números no sistema numérico decimal usamos dez díxitos: 0, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8 e 9. Desta maneira, pondo cifras, unhas ao lado de outras, obtemos números maiores.

Por exemplo:
- se colocamos un UN (1), un DOUS (2) e un TRES (3) seguidos, temos o 123, que se le "cento vinte tres".
- se pomos un CATRO (4) e un (9), teremos o 49, o "corenta e nove".

Desta maneira podemos crear números moi grandes, cada vez maiores. Mais se o que buscamos é a ESENCIA de cada número...
...poden ter algún(s) números algún significado especial?

Metémonos nun campo complicado de ver e de mostrar; ademáis, cada quen ten a súa opinión, e cada número, cifra, díxito ou algarismo, pode significar cousas ben diferentes, dependendo de quen o mire, da situación na que se encontre, e dos pensamentos que tenha.

O XOGO DA REDUCCIÓN:

Todo número de máis de un díxito, pódese "reducir" a unha única cifra, que será un número entre o 1 e o 9.
Isto podemos velo como un XOGO... mais antes, vexamos como facer esa reducción:

(- se o número só ten un díxito, só temos que ver para el. A esencia do número é o mesmo número.)
- se ten máis dun díxito, teremos que reducilo, sumando os seus díxitos;
- voltamos a repetir a operación ata que o resultado sexa dun díxito só.

Cos números creados antes, veremos como facelo:
* 123  --> (sumamos os 3 díxitos) 1+2+3 = 6 ; isto significa que o 6 é a esencia do número 123.
* 49  -->  (sumamos os 2 díxitos) 4 + 9 = 13 --->
---->(volvemos a sumar os 2 díxitos) --> 1 + 3 = 4 ;
e rematamos decindo que o 4 é a "esencia" do número 49 (e tamén do número 13).

Para continuar a xogar, terás que descubrir o teu número que está relacionado coa túa data de nacemento... en que "número" naciches?

Para resolver esta intriga, suma os díxitos do (día+mes+ano) no que naciches, fai a reducción, e con calma o terás...paciencia, fai falla tempo para investigar algo máis.

A REDUCCIÓN é unha cifra entre o 1 e o 9... cada unha co seu significado... que significan para ti?
Algo que se poida ver en especial? Algún descubrimento, algunha achega, algo no que poidamos estar de acordo unha meirande parte dos mortais?

Para comezar polos primeiros números, darei unhas pistas do que podo afirmar que sei:

O 1, UN/ UNHA, é o único número singular, representa a UNIDADE... unidade do propio ser? ou da túa familia? da cidade? do mundo? ou do universo?

O 2, DÚAS/ DOUS, é un par, representa a DUALIDADE... de iguais e/ou de opostos?

O 3, TRES, como un triángulo podelo ver... e que máis?

O 4, 5, ... ata o 9, deixámolos para máis adiante, non imos a ver todo de golpe e sopetón...non queremos ter unha indixestión de números, ideas e pensamentos!

Quedan como unha intriga, un misterio, para vós pensar, analizar, contar, medir, pesar, meditar, cantar, bailar ou o que queirades facer con eles.

E é que non sei quen dicía iso de que "todo pensamento é bo"... pois pensade tamén n*s demáis, e no mundo universal!!

Saúde, paz, amor e harmonía (q rima con alegría)

:o) pallaso Tururú, (tan ["o que queiras"] coma tú!)

Nota: Estas cuestións pódense investigar, hai moito escrito, se buscades NUMEROLOXÍA en internet, mais o que importa é o que penses TI, de cada número... le opinións, infórmate e párate a pensar nos números de cada día, xa verás como todo cambia... ti tamén podes e sabes, ti tamén es numerólog*!





miércoles, 31 de julio de 2013

Números, Matemáticas e Vida


"Día 31, o 13 ao revés... feliz 4!!"
Tururú

Eu son Tururú, pallaso matemático, habitando o corpo de RenaRenato.

Gústame pensar, gústame a VIDA, 
gústame a natureza e tenho gusto pola SABIDURÍA tamén.
Procuro vivir a vida feliz e con ALEGRÍA, 
aquí, agora, e en calquera momento do día.

Se me queres acompanhar, gustaríame presentarte o meu MUNDO, cheo de números, debuxos, matemáticas e ilusión...
...arrechégate un pouco e faino teu: toma o meu mundo, o noso mundo, é TEU tamén.

Para comezar a conhecernos mellor, vou comezar coa definición dunha palabra, importante para comezar a saber:
MATEMÁTICAS = procede do grego ´mathematikós´, que significa "@ que aprende". Á súa vez, ´mathematikòs´ deriva de ´máthema´, que significa "conhecemento, estudo, aprendizaxe".

Un matemático é polo tanto unha persoa que aprende, unha persoa aprendiz. E no caso de Tururú, él quere ser un APRENDIZ FELIZ.

APRENDER é un proceso que non debemos parar ao longo de toda a nosa vida. Estamos continuamente aprendendo, de diversas maneiras: pola experiencia, pola razón e por testimonios doutras persoas.

Tomando CONSCIENCIA do aprendido, levamolo á práctica, sen dúbida, unha parte ben complicada... aplicar os conhecemento á vida real! Un intrigante desafío que nos fará disfrutar de novas experiencias... ou acaso non disfrutamos cando logramos COMPRENDER/ENTENDER/SABER algo novo?

Podemos facelo: aplicar na práctica o que xa sabemos, e seguir a aprender, para construir entre todas un mundo mellor. Só tes que dar un paso... e outro, e outro, e así, continuar a crecer na vida, continuar a aprender, a des-aprender, a cambiar, a mellorar para ser.


Case rematando, unha breve contestación aos interrogantes da anterior entrada deste blog, sobor dos NÚMEROS
(que son os números? como os podemos representar?
que podemos aprender deles? como se relacionan?):

- os NÚMEROS son unha parte das matemáticas. Son ABSTRACCIÓNS humanas para contar, medir, pesar e/ou ordenar.
- os números EXISTEN dende milleiros de anos. Son as pezas básicas da linguaxe matemática. Son unha creación que ven da humanidade pasada, que permanece en nós e que continúa a evolucionar e a crecer.
- a REPRESENTACIÓN máis habitual desta abstracción, é cos números indo-arábigos, as cifras do 0 ao 9, son os máis prácticos de usar, por iso da notación posicional, máis existen outras notacións, como os números romanos ou os números maias, entre moitas outras.
- o que podemos APRENDER dos números... isto é cousa de cada unha! (os números só se ensinan a si mesmos, somos nós as que aprendemos).
- os números son todos DIFERENTES entre eles, máis tamén son todos IGUAIS... só os podemos RELACIONAR/comparar se temos algún criterio de comparación, mais se esta non existe, podemos definir a relación entre eles, como unha relación NEUTRA; os números non se aman, nin se pegan, nin se namoran, nin se pelexan.

Xa no final desta entrada, e antes da saída, unha pequena puntualización, para sentar a base do meu pensamento:

a ALEGRÍA é divertida e positiva.
a tristeza é a ausencia de alegría... mais se existe só como ausencia, non é como se non existise?

Entón só tes que repetir para ti esta frase: "ALEGRÍA, noite e día!" e así comezar a vivir, un pouco máis feliz.

O dito, alegría, que é de VIDA, e continúa a sorrir!
Tururú  :o)

miércoles, 26 de junio de 2013

Presentación numérica


Todo é número, dixo Pitágoras uns 2mil600 anos atrás...
e eu digo agora: "todo segue sendo número".

Tururú


Benvid@s tod@s entón a este blog matemático,
en galego, de momento, esperemos que por moitos tempos,
no cal dos números poderemos falar,
para con eles pensar,
 e así tamén deles aprender.

E é que os números son eternos e universais,
tanto na nosa mente coma na súa propia existencia, penso eu
Agora ben, pregúntome eu:
 
     que podemos aprender deles?
        existe algún número igual ca outro?
           como se relacionan uns cos outros?
               conhecemos números "especiais"? e "espaciais"? :P  :)


Moitas cuestións nas que pensar sobor dos números,
con eles pódese abarcar a totalidade,
ou alomenos facer con eles dunha parte, un todo.
 
Empezando polo principio, 
 
     que é un número? (e de onde ven...? cara onde vai...?)
     e como o podemos representar? (e se en vez de así fose asá...?)

Con estas "PEQUENAS" cuestións para pensar e investigar,
outro día seguimos con un pouquinho máis!
 
(e antes de marchar, só recordarvos que...)
        o positivo suma
   e que o negativo resta

e desexarvos moito amor, paz, saúde e amizade...
...e ALEGRÍA, q é de vida!

Tururú, pallaso matemático :o)